- Την καταδιώκω δεκαεπτά ολόκληρα λεπτά, έχω επιθεωρήσει ήδη επτά φορές το γραφείο της κυρίας Ευρυδίκης Κομνηνού. Την ανακάλυψα να αναπαύεται τρίβοντας τα μπροστινά της ποδαράκια στο τρίτο ράφι της βιβλιοθήκης, στη ράχη του δερματόδετου εξώφυλλου του Ποινικού Κώδικα, στην άνω αριστερή γωνία του γράμματος Π. Σκέφτηκα, αν αυτή η νεαρή μύγα φτερουγίσει με όλο της το θράσος πάνω από τα φαλακρά κεφάλια των παλαίμαχων συναδέλφων, αν αφεθεί να κάνει πασαρέλα πάνω στο μπράτσο της δερμάτινης πολυθρόνας, αν τολμήσει να μαγαρίσει το μυρωδάτο, βελούδινο χέρι μιας καλοντυμένης κυρίας, στο αποψινό απογευματινό τσάι, όλη η αρτιότητα της προετοιμασίας θα κλονιστεί.
- Φρόντισα να είναι τα πάντα τοποθετημένα με τη μεζούρα, τα πάντα ζυγισμένα. Οι παχιές βελούδινες κουρτίνες, που συγκάλυψαν τις επισκέψεις των πιο κακόφημων ποινικών, τακτοποιημένες με ισάριθμες πτυχές σε κάθε φύλλο. Το επιτραπέζιο οξυντέ φωτιστικό, που όλα αυτά τα χρόνια λούζει με φως άνομα χειρόγραφα, ισχυρά αποδεικτικά, προσχέδια ιστορικών αγορεύσεων, ισορροπημένο σε γωνία σαράντα πέντε μοιρών πλάι στην πένα Μontblanc. Οι κορνίζες με τις φωτογραφίες από τις αποδράσεις στις Άλπεις και την Κυανή Ακτή με τις καλές της φίλες, παραταγμένες με ακρίβεια χιλιοστού στο coffee table. Ένα καλοδιατηρημένο περιοδικό με την ίδια στο εξώφυλλο, ως γυναίκα της χρονιάς του 1989. Η «Δικαιοσύνη» του Κλιμτ στον τοίχο με τα πτυχία… Να τη! Η άτιμη! Πάνω στο πράσινο πλοκάμι του πίνακα.
- Πλησιάζω. Σηκώνω τη μυγοσκοτώστρα. Με αντιλαμβάνεται. Δραπετεύει εκτελώντας κατά συρροή πτήσεις, ώσπου να προσγειωθεί συνωμοτικά στο δρύινο γραφείο. Σκαρφαλώνει πάνω στον βιολετί τόμο από το Ρωμαϊκό Δίκαιο σε μια έκδοση του 1830, αγορασμένη από ένα παλαιοπωλείο στο Τραστέβερε. Περπατά αθόρυβα, περπατώ στις μύτες, σταματά, σταματώ, παραμονεύω πίσω από την Κέντια και κατεβάζω αστραπιαία τον πλαστικό μου πέλεκυ στη ράχη του υπόδικου εντόμου.
- Με καταβάλλει μια ενοχή στην ιδέα πως, αν ήταν εδώ η κυρία Ευρυδίκη, ίσως αιτούσε την αναστολή της εκτέλεσης, προτείνοντας την αποφυλάκιση μέσω του ανοιχτού παραθύρου. Δεν είχα χρόνο. Σε λίγο θα προσέλθει η εκλεκτή παρέα των ηλικιωμένων συναδέλφων της και όλα πρέπει να είναι στην εντέλεια. Η υπόθεση τέθηκε στο αρχείο. Άλλωστε ποιος θα αντιληφθεί ένα μικροσκοπικό λεκέ πάνω στο φάκελο με τα αντίγραφα από τις παλιές δικογραφίες.
Leave a Reply